Blet(-de-vilage)
Oxybasis urbica
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Noms en français : Chénopode des villages, Ansérine des villages.
Descripcioun :Aquéu blet, pulèu rare, trachis dins li prado umido, proche d'aigo e d'oustau. Es uno planto bèn drecho que pòu faire fin qu'à un mètre d'aut. Se recounèis majamen à si fueio en triangle e un pau astado. I'a ges de fueio en aut de l'enflourejado. Li flour an 4 à 5 tepalo soudado soulamen à la baso.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr lou blet-de-vilage. Tant se poudrié èstre manjadis coume li meno d'aquest gènre.
Port : Grando erbo
Taio : 10 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Oxybasis
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 0,6 à 1 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Juliet à nouvèmbre
Liò : Prado umido
- Mueio
- Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Éurosiberiano
Ref. sc. : Oxybasis urbica (L.) S.Fuentes, Uotila & Borsch, 2012
(= Chenopodium urbicum L., 1753 )
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788